Tag: ujku

Ujku qanë

Ujku qanë për natë
Kur rriten sytë
Kur sheh më së miri
Kush është kush
Në pritë.

A ka mbetë njeri
Që nuk e di
Çka vjen pas
Larg nesh
Me prekë kush nuk prekë
Si ujku vatrën e vet
Edhe yjet i ndjekë
Po t’i zë një nga një
Të gjitha i shuan
Të gjitha i djeg.

I pari është ai
Që shuan Yllin e fundit.

Ujqit e kuq

Ujqit vijnë me tufë
Natën, ditën
Nuk i zë vendi vend
S'i besojnë as hijes së vet
Mendjen e kanë te fytyra
Si të fshihen
E t’a fshijnë
Me gjuhën e gjatë
Çdo gjurmë gjaku
Të shpirtrave që i bajnë në qafë
Jo se kanë turp
Nga frika
Kujt i mbet një pikë gjak në trup
Një pikë
Vetëm një pikë
Bëhet dhe,
Fryma  ik’
Zjarrin në sy e fik’
Për së gjalli
Njëri tjetrin e shqyejnë
Bëhen pre
E gjakut të vet
Që fikë çdo frymë mbi dhe.

Ujqit e shpirtërave

Ujqit e shpirtërave
Erdhën me hije
Të huaj, më të madhe se vetja
Kokën mbi re
Erdhën me të shenjtin
Emër
E gur në zemër
Erdhën me vrap,
Vrapi është gjithçka
Syri iu ka mbetë
Te e Vërteta
Derën me ia zënë
Një fjalë mos me ia lënë
Pa ia thyer
Shpirtin
Shpirtin t’ia copëtojnë
Për masë të vet
Copat t’i bashkojnë.

Hëna lartë e ujku poshtë.