Bjeshka e bardhë

E bukur si borë mbi flokë
Që të merr sytë
Mbi supe ka një diell
Kraharorin e veshur me qiell
Që nuk i ndahet
Deri poshtë në det
Duke e përqafuar çdo ditë të lume
E me mall e përshëndet’.

Qielli i takon asaj që është
Krenare për çdo fjalë
Veç një nuk e di
Çka do të thotë të bie në gjunjë të thyhet
E pasi të thyhet të shkelet
O njeri!

E Bekuar,
Kush të tha ‘Bjeshkë e nëmur’
Kush të nëmi
Bjeshkë e Bardhë emrin kush ta nxiu
Kujt ia zure udhën
E i mbete në fyt
Në det desh të shtyu.

I nëmuri të nëm.

Leave a comment